Je bent opgegroeid in Litouwen, wat studeerde je daar?
Multimedia art, een universitaire opleiding eigenlijk, maar te vergelijken met een kunstacademie.

Hoe kwam je in Nederland terecht?
Eerst ging ik naar Spanje op vakantie en daar ontmoette ik Mario in Marbella, ik was toen ongeveer 20 jaar oud en we werden verliefd, hij woonde toen nog in Spanje, maar ging terug naar Nederland en dus ging ik mee. Dat was makkelijker voor mij om te combineren met studeren in Litouwen. Ik was dan 3 maanden in Nederland en 1 maand in Litouwen, ik ging op en neer met het vliegtuig. Dat was leuk, steeds een andere omgeving. Werken in Nederland en feest in Litouwen.

Hoe heb je Nederlands geleerd?
Opeens bleek ik zwanger, ik heb gewoon mijn moeder nageaapt, de geschiedenis herhaalt zich: meteen na de studie zwanger worden, haha. Dus ik had meer tijd en begon met Nederlands leren. Ik deed een basisopleiding vanuit de gemeente. Ik heb een diploma, niveau 2, gehaald in Nederland. Maar ik heb ook heel veel geleerd via ‘Goede Tijden, Slechte Tijden’.

Je woonde samen met Mario in Utrecht, hoe vond je dat?
Leuk, ik vond Utrecht mooi en schoon en de mensen die er wonen zijn slim. Maar net als in Litouwen miste ik het buitenzijn.

Hoe is het klimaat in Litouwen dan?
In de zomer is het warm en niet zo wisselend, maar de winter duurt nóg langer dan in Nederland. Soms duurde het echt te lang voordat het zomer werd. Ik wil niet terug, ik zeg nooit ‘nooit’, maar voor het klimaat in ieder geval niet. Ik ben ook weggegaan toen ik jong was, ik was 24 jaar oud, alles is anders.

En wat ben je toen gaan doen in Nederland?
Via uitzendbureaus heb ik gewerkt bij heel veel fabrieken, omdat ik geen Nederlands sprak. Bij een koekjesfabriek, bij Remia, ik werk hier ook met Remia-saus, het achtervolgt me. In het begin vond ik het wel leuk werk en ik leerde veel verschillende mensen kennen, maar uiteindelijk is het heel monotoon werk. Het verdient ook te slecht, hard werken voor weinig geld.
Daarna heb ik ook nog een jaar online gewerkt voor een Engels bedrijf, kaartjes ontwerpen. Dat was leuk. Grafisch ontwerp. Dat deed ik thuis, alleen.
Daarna kregen we het plan om naar Spanje te vertrekken. Dat wilde ik altijd al, maar eerst kregen we Troy en dan ben je bezig met andere dingen. Toen Troy 3 jaar oud was, dachten we:’Nu moeten we gaan, later wordt het lastiger!’

Mario’s moeder is Spaanse toch?
Ja, iedere vakantie gingen we naar Spanje, dus we wisten wel hoe het was. Maar het is altijd anders als je er ook echt woont. Dat Mario al Spaans sprak maakte de stap wel makkelijker. In Nederland moest hij me ook altijd helpen met vertalen en dat deed hij hier opnieuw. Maar dat vond hij wel leuk om te doen.
Mario’s neef woonde al in Estepona en überhaupt had Mario allerlei familie in Marbella, dus dat was makkelijker om een huis te vinden. In eerste instantie wilden we naar Marbella, het leek me ook handiger met werk vinden, aangezien ik alleen Engels sprak. Maar de huizen in Estepona waren aanzienlijk goedkoper…

Wat ben je gaan doen in Estepona?
Ik ben eerst op Spaanse les gegaan via de gemeente. Daarna ben ik vrij snel gaan werken als serveerster bij restaurant Vice Versa in de haven. Ik dacht ook dat ik sneller Spaans zou gaan leren in de praktijk. Ik heb 8 maanden bij Vice Versa gewerkt en toen zocht ik iets anders en de volgende dag kwam ik langs restaurant Sem’s op de boulevard in Estepona. Er was een Nederlands meisje, uit Eindhoven, die daar werkte en die zei:’wat doe je hier?’ want ze wist dat ik bij Vice Versa werkte. Toen ik vertelde dat ik iets nieuws zocht, zei ze dat ik bij Sem’s kon gaan werken. Dus sindsdien werk ik er, vanaf de begintijd. Sem’s is het restaurant van een Nederlands stel. Heel leuk dat we samen zijn begonnen, vooraf cocktails proeven enzo, een leuke ervaring.

Hoe gaat het met jullie zoon Troy hier in Estepona?
Troy was 4 jaar oud toen we hier kwamen wonen. Troy is helemaal gewend hier, hij mist wel zijn oma uit Litouwen enzo, hij mist sommige mensen, maar dat vind ik alleen maar lief. Troy spreekt een mengeling van Spaans en Engels. Ik spreek eigenlijk voornamelijk Engels tegen Troy, ik denk niet eens meer in het Litouws… Ik spreek ook een beetje Spaans, maar ik wil het hem niet verkeerd leren. Als ik dan ook nog Litouws ga praten… Dat is teveel. Zijn vader spreekt Spaans tegen hem.

Jullie zijn uit elkaar gegaan en jij woont in een huis in het centrum?
Ja, ik ben heel blij met mijn huisje.’

Je bent ook aan het tatoeëren, hoe is dat begonnen?
Ik vond tattoos altijd al leuk, maar ik durfde eerder niet. Te weinig zelfvertrouwen denk ik, ik dacht dat ik niet goed genoeg was. Maar toen kwam ik mensen tegen die heel vrij, ‘hippie-vrij’, waren en die zeiden tegen me ‘doe maar gewoon joh, je mag mijn tattoo-machine gebruiken, als je wilt mag je het gewoon gaan proberen.’ En kreeg ik hulp hoe ik het moest aanpakken. En zo kwamen er anderen die ook tattoos van me wilden… Dus ik heb het mezelf geleerd en een beetje via YouTube. Nu heb ik alles zelf: machine en inkten.

Ik haal soms varkenshuid bij de slager om op te oefenen. De eerste keer op een mens was echt wel eng, net als autorijden voor het eerst… Trillend was ik aan het werk. Ik begon op een vriend, Chris, en die tattoo is goed gelukt, maar ik had ook flink geoefend op het varkentje, haha. Op het moment, in de lockdown, tatoeëer ik ook veel op mezelf, maar het is oncomfortabel en ik wil natuurlijk toch ook mooie tattoos op mezelf hebben, niet alleen maar oefeningen. Ik loop hier toch ook veel met een korte broek. Zoveel plek op mijn lichaam heb ik nou ook weer niet om te tatoeëren en op heel veel plaatsen kan ik niet eens bij, haha.

Je bent nu serveerster bij Sem’s, maar hoe zou je de toekomst het liefst zien?
Ik wil stap voor stap beter worden in het tatoeëren en dan uiteindelijk toch wel helemaal verder daarmee.

Zou je voor jezelf willen werken of voor een bedrijf?
Op het moment is het natuurlijk heel moeilijk om als autónomo te werken, met alle kosten die daarbij komen, dus ik moet daar goed over na denken… In Nederland word je veel meer geholpen als ondernemer. Dus het is waarschijnlijk het beste om voor iemand anders te werken voorlopig. Of misschien twee dagen in de bediening en de andere tijd tattoos maken. Een mooie mix. Ik vind het ook leuk in de bediening en ik zie Ida en Gerrie ook graag.

Je bent op woensdag en op zaterdag vrij, wat doe je op die dagen?
Woensdagochtend heb ik voor mezelf, dat is mijn tijd, voor tekenen, voor tatoeëren, Troy is dan naar school. Op zaterdag help ik Troy met huiswerk en verdeel ik de tijd tussen ons tweeën. Dan gaan we samen lekker ontbijten en even geen gehaast, quality time. Nu (lockdown) hebben we ineens heel veel quality time, haha. Maar wel leuk, we zijn aan het pannenkoeken bakken enzo…

Wat zijn je hobby’s?
Tekenen en sport. Ik doe ‘bodypump’, ik heb een kleine sportafdeling gemaakt op zolder. Als serveerster beweeg ik zeker ook veel, maar toch gebruik ik met dit sporten andere spieren. Ik hou ook van muziek en lezen, ik lees graag esoterische boeken. Dat is echt mijn ding, alles wat mystiek is, symbolen interesseren mij. Vandaar ook mijn interesse in tattoos, daar zie je veel symboliek in terug.

Heb je vaak bezoek uit Nederland of Litouwen?
Ja, mijn zus komt af en toe uit Nederland en mijn moeder uit Litouwen.

Je hebt toch ook nog een tweelingbroer?
Ja, hij woont in Noorwegen, maar gaat steeds iedere 3 weken terug naar Litouwen. Hij zou juist naar Estepona komen, eerder kwam het steeds niet goed uit en nu: Corona… Maar ach, dat komt goed.

Heb je veel contact met familie via Skype of zo?
Ja. Vooral toen ik en Mario uit elkaar gingen, had ik veel steun aan ze. De scheiding was moeilijk voor ons allebei, maar we gaan nu goed met elkaar om.

Spreek je Spaans?
Ja, maar niet perfect! Als ik bijvoorbeeld met mensen uit ZuidAmerika wil praten, dan kom ik er niet uit. Dat is weer een heel ander soort Spaans.

Heb je al vrienden gemaakt?
Ja. Veel! Uit verschillende landen, zoals Christian uit Denemarken en Jacob uit Italië. En Irma, uit Litouwen notabene, zij werkt bij Louie Louie in de haven. Zij woont hier al zo lang, ze is bijna Spaans. Bij toeval kwam ik haar tegen. Dat verwacht je ook niet.

Wat vind je leuk aan Estepona?
Dat het lijkt op mijn oma’s dorp, het voelt als thuis, als ik hier loop, overal bloemen, iedereen is blij, overal kleur. Ook zo fijn dat het niet te groot is. Grotere steden zijn wel kouder dan kleinere. Als Troy nu alleen op straat loopt dan vraagt iedereen:’Waar is je moeder?’, dat hoef je in een stad als Utrecht niet te verwachten.

Wat zijn je favoriete restaurants in Estepona?
Haha, ‘Sem’s’… Moeilijke vraag. Ik ga niet vaak uit eten. Ik hou wel van eten op het strand, dus dan is iedere ‘chiringuito’ (strandbar) goed.

Wat vind je de mooiste plek van Estepona?
Sowieso het strand, ik hou van het strand.

Heb je nog tips voor leuke uitjes in Estepona?
De tapas-route.

Ga je nog op vakantie?
Ja, ik ben rond kerst naar Nederland geweest en ik zou in augustus naar Litouwen gaan, want mijn moeder wordt 60 jaar, maar dat is nog even afwachten met de Corona. Dit is een speciaal jaar voor mij, want het is 2020, ik ben 33 en mijn moeder wordt 60 en 20 juli is het 20 jaar geleden dat mijn vader is overleden!

Je hebt ook Nederlands geleerd door naar Nederlandse soapseries te kijken, kijk je nu ook veel Spaanse televisie?
Ik probeer ook Spaans te leren via muziek, want de Spaanse televisieseries kan ik niet volgen. Ik probeer ook veel met mensen te praten. Als serveerster bij Sem’s praat ik ook wel veel met mensen, maar toch vooral Engels met alle Engelse en Scandinavische gasten.

Waar irriteer je je aan in Estepona?
Het enige is dat het wel schoner zou mogen zijn. In de lockdown is het wel mooi en schoon, maar zelfs nu zie je overal rondslingerende plastic handschoenen. Er moeten regels zijn, misschien strengere boetes uitdelen voor mensen die er een rotzooi van maken.

Wat zijn je toekomstplannen?
Ik wil graag in Estepona blijven, want ik ben blij en Troy is ook blij. Hij gaat naar school enzo en ik wil stap voor stap mezelf ontwikkelen op het gebied van de tatoeages en ik wil in de kunst werken en meer tijd hebben voor Troy en leuke dingen doen.

Je maakt niet alleen tatoeages, maar ook schilderijen, toch?
Ja, ik heb ook geëxposeerd, in Nederland en in Estepona bij café Tolone.

Of vind je tatoeëren toch leuker?
Nee, ik vind het allebei leuk. Maar je moet net inspiratie hebben, soms doe ik wel eens twee weken niks.

Hoe ga jij door de lockdown?
Ik zei van tevoren:’Geef me een beetje rust!’, mijn moeder zei altijd al:’Weet wat je vraagt!’
Ik kom er wel achter dat het belangrijkste is dat je een goede balans hebt. Alleen maar werken is niet goed, maar alleen maar thuis zitten ook niet. Zoveel mensen in Estepona hebben geen goede contracten, die hebben zoveel pech. Gelukkig heb ik een goed contract, maar ook daarbij: ‘fingers crossed’, want hoe lang houden we dit nog vol?!
Positief blijven. Straks gaat het werken nog tegenvallen, na alleen maar binnen zitten. Maar ik denk dat iedereen straks naar buiten gaat en mensen gaan zelfs wachten voor een plekje op het terras! Ik maak me geen zorgen maar het duurt wel lang, Ik ben wel lekker bezig met mijn huis. Troy helpt mee. Soms is Troy het zat, dan gaat hij bij de deur staan en zegt hij ‘ah, aire libre’, haha. Maar gelukkig hebben we terrassen. Ik heb wat dat betreft niks te klagen. Ik kan ook goed alleen zijn en ik verveel me niet gauw. Het irriteert me alleen dat ik niemand zie. En ik vind het niet leuk om alleen maar via de telefoon te communiceren. Gelukkig kan ik veel wandelen met ons hondje Orea, die is momenteel heel gelukkig: iedereen thuis en lekker veel wandelen.