Hoe kwam je in Estepona terecht?
Voornamelijk vanwege het weer en we moesten sowieso ons huis uit in Amsterdam, omdat we eruit groeiden met drie kinderen. Maar dan… waarheen? Ik zei in de kerstvakantie daarvoor tegen mijn man dat ik echt niet oud wilde worden in die nare Hollandse kou, ik had een visioen van mezelf in de toekomst met mijn rollator, bibberend over straat.

‘Okee’, zei mijn man, ‘dan gaan we eens kijken waar we wel oud willen worden.’ en we gingen die zomer een maand op vakantie naar Mallorca. Vanaf dag 1 was ik verkocht. Ik wilde niet meer weg, ik voelde me helemaal thuis. Toen we weer terugkwamen in Amsterdam had ik heimwee en begon steeds meer te denken over onze toekomst. Toen kreeg ik de geniale ingeving en ik zei tegen mijn man: ‘Als wij naar Spanje gaan als de kinderen groot zijn en op zichzelf kunnen gaan wonen, dan moeten we zeker 15 jaar wachten (de jongste was toen 5 jaar oud)… en dan gaan ze niet mee en gaan we daar oud zitten worden… Als we nu gaan, kunnen we nog iets opstarten en gaan de kinderen gewoon mee!’

Dat waren de woorden die we nodig hadden om ineens de knop om te zetten. Vanaf toen ging het snel.

Waarom Estepona?
We zijn begonnen in Nerja met het zoeken van de ideale plek en vrijwel de gehele kust afgezocht. Veel plaatsen vielen af vanwege teveel toeristen, of lelijke flats. Estepona is nog heel Spaans en authentiek, met gerust een hoop expats, maar voor ons gevoel niet teveel. De sfeer is goed, de straatjes zijn prachtig vanwege de fleurige bloempotjes en de muurschilderingen, zingende vogeltjes en je kunt er fietsen (dat was ook een eis van ons) én iedere dag zien we de zee.

Hoe lang woon je hier?
Wij wonen hier vanaf 17 juni 2018, dus ongeveer 1 jaar en 8 maanden.

Met wie woon je hier?
Met man en drie kinderen (7, 10 en 13 jaar oud) en kat.

Waar houd je je mee bezig?
Ik ben veel bezig met en voor de kinderen, de oudste fietst nu zelf naar school, maar de jongste twee breng en haal ik nog iedere dag. Is geen straf, fijn over de boulevard. Het huishouden, boodschappen en koken, meehelpen met huiswerk. Ik ga twee keer per week naar Spaanse les, vanuit de gemeente, gratis nogalliefst En verder loop en hardloop ik veel en drink ik daarna een koffie bij mijn vaste adresjes zoals café Sem’s op de boulevard of bij Café de Theresa. Ik ga 1x per week naar schildercursus bij Paco Alarcón (een beroemde (muurschildering) kunstenaar in Estepona en dat is eigenlijk twee cursussen in een, want de hele ochtend hoor ik Spaans en moet ik Spaans spreken en dan ook nog fijn schilderen en tekenen.

Wat waren je plannen en wat zijn ze nu?
We kwamen hierheen met het plan om een huis te vinden groot genoeg voor het opzetten van een B&B. Maar dat is eigenlijk niet te vinden in het centrum of op loopafstand van het centrum. En dat was onze eis: we willen niet te ver van alles af wonen. Niet voor alles de auto nodig hebben, maar ook kunnen fietsen of wandelen. En dus hebben we het idee maar losgelaten. Ik zou ook degene zijn die alles zou doen en als ik er nu over nadenk is dat gewoon niet haalbaar met een gezin met drie jonge kinderen en ik nog druk bezig ben met überhaupt de taal te leren en te integreren.

Heb je een droom?
Ik heb zoveel dromen, maar iedere dag bedenk ik me nog steeds: ‘is dit een droom? Nee het is echt, ik woon in dit prachtige land, in lief Estepona…’ Ik voel me een gezegend mens!

En:

Ik heb met een vriendin een plan voor een ‘pop-up’ galerie in Estepona: ‘Galería Jardín del Secreto’, waarbij we een leegstaand gebouw of winkel tijdelijk willen gebruiken als galerie en atelier voor kunstenaars uit Estepona en omgeving. Ik heb al heel wat talenten mogen ontmoeten en die kunnen hierdoor een platform krijgen en hun prachtige werken laten zien. Daarbij zijn de leegstaande panden tenminste in gebruik en heeft de straat een minder trieste aanblik. Ik word altijd erg treurig als er weer een winkel dichtgaat. Zo kunnen mensen met plannen ook makkelijker het pand bezichtigen. Kortom: een win-win situatie…

En:

Ik vind het ook leuk om mensen aan elkaar te koppelen en dan bedoel ik niet in de liefde, maar in de zin: zo helpen ze elkaar. Daarom heb ik nu het idee opgevat om de expats van Estepona hun verhaal te laten vertellen zoals ik dat nu doe. Daarbij mogen ze ook reclame maken voor hun bedrijfje of wat ze dan ook doen en zo is het leuk om te weten hoe iedereen hier gekomen is en wat ze doen.

En:

Ik wil een boek schrijven over de stap naar emigreren en hoe het leven in Spanje bevalt. Ik heb alles gelezen en bekeken wat ik kon vinden over emigreren (met een gezin), dus waarom niet ons eigen verhaal opschrijven?

Heb je al vrienden gemaakt?
Ja, ik mag niet klagen. Ik heb een diverse groep leuke mensen om me heen verzameld. Dat is een van de leuke dingen van emigreren: je krijgt andere vrienden dan voorheen. Mensen zijn geneigd om in hetzelfde kringetje te zoeken (ons soort mensen), hier leer je meer open te staan voor anderen. En daarbij: als expat zit je toch ook in hetzelfde schuitje. Spaanse vrienden heb ik nog niet echt, wel kennissen, want daartoe is mijn Spaans nog niet toereikend genoeg. Helaas.

Waar komen je vrienden vandaan?
België, Nederland, Ierland en ZuidAfrika.

Heb je hobby’s of sporten die je hier beoefent? 

Ik wandel ontzettend veel en loop af en toe hard. Meestal is dat langs de paseo. In de zomer zwem ik natuurlijk veel, meerdere keren per dag. We fietsen dagelijks naar school en terug. En ik schilder en teken soms thuis en tijdens de wekelijkse cursus op woensdagmorgen.

Wat vind je het leukst van Estepona?
De zee als eerste. De Senda Litoral, het pad langs de zee.. in principe kun je straks, ooit, van Malaga naar Gibraltar wandelen, heb ik gehoord…

Daarna de lieve straatjes in het oude centrum. De bloemen en planten overal langs de paseo en in het stadje. De sfeer: gemoedelijk en rustig. ´s Morgens vroeg: ydillisch en sereen.

Wat zijn je favoriete restaurants? 

Thais: Tapa Thai in de haven, Italiaans: El Rincón Toscano in het centrum, langs de paseo: Sem’s, vooral na (hard)lopen en gezelligheid bij Café de Theresa (ook voor appeltaart, biologische koffie en gezonde lunch) en dan ontdekte ik pas geleden ook nog La Bulla, ook in het centrum, heel verfijnd eten. En natuurlijk Wild: super creatief en supergezond eten, maar aan de andere kant van Estepona. Ik ben niet heel dol op de Spaanse keuken en eet tegenwoordig ook nog eens vegetarisch…

Spreek je Spaans? Wat doe je daaraan?
‘Cada día mas.’ Ik zou er meer aan kunnen doen, maar nu ga ik twee keer per week naar de cursus van de gemeente in het centrum. Dat is erg leuk en leerzaam en ik help de kinderen soms met hun huiswerk. Ik lees af en toe een Spaans boek. Facebook staat in het Spaans en ik probeer ook regelmatig Spaanse films te kijken met Spaanse ondertiteling. Daarbij probeer ik Engels spreken te vermijden, maar gelukkig kunnen de meeste mensen amper Engels spreken alhier. Zo leer ik het tenminste snel.

Heb je nog tips voor leuke uitjes in Estepona of in de buurt van?
Langs het strand lopen richting Casares Costa, prachtig en wild. Richting Punta Plata en verder lopen langs de paseo. Überhaupt de Senda Litoral, die is geweldig! De route van de ‘murales’ lopen (muurschilderingen). Op zoek naar dolfijnen, met een boot mee (in de haven). Natuurlijk het strand, hoe dan ook. Playa de la Rada of Playa el Cristo. Maar wel ´s morgens of na vijf uur ´s middags in de zomer…

Rommelmarkt in Benahavís op zondagmorgen, daarna lekker picknicken in de natuur. Casares, wandelen, koffie op het pleintje en bovenop de berg kijken naar roofvogels en genieten van het uitzicht. San Pedro: koffie drinken, fietsje huren en langs de boulevard fietsen richting Puerto Banús.

Natuurlijk de grotere steden zoals: Málaga, Ronda, Cádiz, Sevilla.

Waar irriteer je je aan in Estepona /Spanje?
Natuurlijk aan de omgang met dieren: stierenvechten en de verdrietige afloop van de jachthonden na de jacht. Gelukkig zijn er ook hordes Spanjaarden die het daar volstrekt niet mee eens zijn. Verder: de rommel overal. En dan wordt er nog gigantisch opgeruimd iedere dag, maar de tendens van mensen om hun afval gewoon maar te laten vallen, in plaats van daar een vuilnisbak voor te zoeken. Maar goed… dit zie je helaas ook overal.

Alle leegstaande panden, die de straat een treurige aanblik geven.

Wat zou je willen veranderen als jij de burgemeester was?
Meteen opheffen van stierenvechten en de jacht. Gebruik de arena voor leuke doeleinden. Ervoor zorgen dat ik bekend stond als de ‘diervriendelijke burgemeester´ en die bekendheid ook gebruiken om het jagen en het misbruik van jachthonden te stoppen. Meer doen met marketing in het algemeen. Bijna alles gaat hier via mond-tot-mond, of hooguit gebruikt men Facebook, websites zijn er vaak niet of dramatisch slecht. Pop-up stores laten organiseren in leegstaande panden. Meer bomen planten, Estepona heeft weinig bomen… Onderwijs op school: opruimen in plaats van vervuilen, het begint bij de opvoeding…